BİR BEN Mİ KALDIM
BİR BEN Mİ KALDIM
Söyleyin be dostlar şu yeryüzünde
Dertli saza mahkûm bir ben mi kaldım
Mutlu görünüp de elin gözünde
Yalan Haz’a mahkûm bir ben mi kaldım
Karışmış dünyanın eğrisi düzü
Düşünen insanın GÜLmüyor yüzü
Sevinç kelâmında cüzün de cüzü
Azdan aza mahkûm bir ben mi kaldım
Dürüstün on yerden delinir cebi
Yaşadığı mekân dertlerin dibi
Hayatım boyunca zemheri gibi
Soğuk yaza mahkûm bir ben mi kaldım
Yırtılmayı görsün edebin tülü
Kargalara meftun ederler GÜLü
Yüzünde maskeyle dost görüntülü
Sahte poza mahkûm bir ben mi kaldım
Şansızlık mefhumu şansı yenince
Bir sızı duyarım inceden ince
Neşeyi tanımam elem denince
Yüksek doza mahkûm bir ben mi kaldım
Başucuma koyup dert ile gamı
Doğarken rahatla açtım aramı
Umarsız denilen gönül yaramı
Yakan tuza mahkûm bir ben mi kaldım
Ömür tükeniyor huzur peşinde
Zehre dönüşüyor aşım pişende
Kırk yılda bir defa işim düşünde
Dostta naza mahkûm bir ben mi kaldım
HİDDETÎ’yem başa konmazken devlet
Gamların kâffesi ediyor savlet
Kıymet bilmez mahdum hayırsız evlat
Oğul kıza mahkûm bir ben mi kaldım
FİKRET OĞUZTÜRK
Yorumlar - Yorum Yaz